7. Woningmarkt

Een bestaande koopwoning was in 2024 gemiddeld 8,7 procent duurder dan in 2023. Deze stijging volgt op een daling van 2,9 procent in 2023.

De prijsindex bestaande koopwoningen bereikte in juli 2022 een piek. De stijgende prijzen hingen samen met de lage hypotheekrente, de schaarste op de woningmarkt, en de tijdelijke verlaging van de overdrachtsbelasting voor starters, maar ook met de lage werkloosheid en de hogere arbeidsparticipatie. In de loop van 2022 liepen hypotheekrente en inflatie op, waardoor de financieringsruimte van kopers afnam. Na juli 2022 begonnen de huizenprijzen te dalen ten opzichte van een maand eerder. 

Nog geen jaar later, vanaf juni 2023, stegen de prijzen van bestaande koopwoningen elke maand weer. De rente steeg niet verder en inkomens begonnen te stijgen. Daarnaast was er nog steeds een fors woningtekort. In 2024 hebben veel werkenden opnieuw een stevige loonsverhoging gehad en daalde de hypotheekrente. 

Het aantal woningtransacties bedroeg in 2024 ruim 206 duizend. Dat is 13,2 procent meer dan een jaar eerder. De stijging volgt op drie jaar van dalingen. In 2017 wisselden bijna 242 duizend woningen van eigenaar, het grootste aantal sinds de start van de statistiek in 1995. 

In 2024 zijn er ruim 69 duizend nieuwbouwwoningen opgeleverd. Dat is minder dan de bijna 74 duizend nieuwbouwwoningen uit 2023, maar het aantal ligt wel boven het gemiddelde van ruim 66 duizend nieuwbouwwoningen in de afgelopen tien jaar (CBS, 2025b). 

Verder werd in 2024 voor ruim 67 duizend nieuw te bouwen woningen een vergunning afgegeven. Dat is bijna 22 procent meer dan in 2023. De stijging volgt op twee jaar met een daling. Er werden in 2024 ongeveer evenveel koop- als huurwoningen vergund. Het aantal vergunde nieuwbouwwoningen is een indicator voor het aantal woningen dat in de nabije toekomst gebouwd zal worden. De gemiddelde doorlooptijd vanaf de vergunningverlening tot realisatie is ongeveer twee jaar vergund (CBS, 2025c).