3. Scheidingskansen van twintigers

De scheidingskansen van 24- tot 30-jarigen die werden geboren aan het eind van de jaren ’80 liggen wat hoger dan die van hun leeftijdsgenoten die geboren werden aan het eind van de jaren ’70. Aangezien het risico op scheiding sterk afhangt van de leeftijd waarop met samenwonen is begonnen – hoe jonger, hoe vaker een relatie eindigt in een scheiding – zijn de scheidingskansen van personen van 24 tot 30 jaar die op een specifieke leeftijd aan een samenwoonperiode begonnen tussen geboortecohorten vergeleken. Wat blijkt is dat de verschillen tussen de geboortecohorten groter zijn bij degenen die op wat jongere leeftijd met een partner gingen samenwonen. Hieronder worden de scheidingskansen van personen die op 24- en 28-jarige leeftijd voor het eerst gehuwd of ongehuwd gingen samenwonen met een partner voor de verschillende geboortecohorten besproken.

Scheidingskans midden-twintigers groter dan bij eerdere geboortecohorten

De meest voorkomende leeftijd dat jongeren voor het eerst gaan samenwonen is 24 jaar. Bij degenen die op deze leeftijd voor het eerst gingen samenwonen is het risico op scheiding met de geboortegeneraties toegenomen. Van de samenwoners geboren van 1977 tot en met 1981 was na zeven jaar 22 procent gescheiden. Bij de geboortegeneratie 1982-1986 was dit 25 procent en bij de generatie 1987-1990 ging het om 27 procent.

Toename scheidingskans bij eind-twintigers kleiner

Naarmate twintigers ouder zijn als zij beginnen met een samenwoonrelatie is de kans groter dat deze in stand blijft. Bovendien is het verschil in scheidingsrisico tussen de geboortecohorten kleiner naarmate de samenwoonrelatie op latere leeftijd begint. Bij partners die op 28-jarige leeftijd voor het eerst gingen samenwonen verschilt het risico op scheiding nauwelijks tussen de geboortecohorten. Na acht jaar was 23 procent van degenen geboren tussen 1982 en 1986 gescheiden. Bij het geboortecohort 1977-1981 was dat 22 procent.