5. Redenen voor het sluiten van een partnerschap

Bij de invoering van het partnerschap (Scherf, 1999) en bij de evaluatie van de wet openstelling huwelijk en wet geregistreerd partnerschap (Boele-Woelki et al, 2006) gaven geregistreerde partners vaker dan gehuwden aan dat zij voor deze relatievorm kozen om alles goed te regelen, bijvoorbeeld bij de aankoop van een huis, hun pensioen of in verband met kinderen. Een partnerschap vonden ze daarbij bovendien goedkoper en makkelijker te regelen dan een samenlevingscontract. Minder vaak dan gehuwden noemden zij de bevestiging van de relatie als reden of elkaar publiekelijk de liefde willen verklaren. Geregistreerde partners beschouwden het huwelijk wat vaker als een traditioneel instituut dan gehuwden. Ongeveer 40 procent gaf aan dat ze geen bruiloft wilden.Geregistreerde partners lijken dus minder emotionele en symbolische waarde aan hun verbintenis te hechten en de relatie zakelijker te benaderen. Deze bevinding was een belangrijke reden om te concluderen dat het partnerschap bestaansrecht had naast het huwelijk, ook nadat het huwelijk was opengesteld voor paren van gelijk geslacht en de juridische verschillen tussen beide relatievormen kleiner werden (Tweede Kamer, 2013).

Dit verschil tussen partnerschap en huwelijk — het eerste minder emotioneel en symbolisch — blijkt ook uit de keuze van het moment van sluiting. Al bij de introductie in 1998 werd een groot deel van de partnerschappen gesloten op een maandag of een dinsdag: een vijfde tot een kwart van de partnerschappen. Na 2001 nam dit aandeel verder toe. Een maandag of dinsdag is een minder voor de hand liggende dag dan een vrijdag of zaterdag als stellen hun nieuw gesloten verbintenis willen vieren. Bovendien is het sluiten van een verbintenis doorgaans goedkoper op maandagen en dinsdagen. Bij huwelijken vindt juist het grootste deel van de sluitingen op een vrijdag plaats (CBS, 2016b), in 2017 ruim een derde.