Tot slot

Met de publicatie sluit ik mijn werkzaamheden aan de Doodsoorzakenstatistiek af. Ik wil alle collega’s van het CBS bedanken voor de jarenlange samenwerking bij het verzamelen en interpreteren van de gegevens. Belangrijkste les voor mij was dat het maken van een doodsoorzakenstatiek een balanceerkunst is. Enerzijds is er de nationale traditie van het toeschrijven van het overlijden aan een oorzaak met eigen terminologie en kijk op causaliteit, anderzijds is er het internationaal perspectief waarin gegevens worden gestandaardiseerd om met elkaar te kunnen worden vergeleken ten behoeve van beleid. Een goede Doodsoorzakenstatistiek is een geslaagd compromis tussen beide en doet bovenal recht aan de aard van de zaak: het overlijden van een persoon. Daarbij is de statistiek een getalsmatige weergave van de oorzaken van het overlijden. De waarde van het overlijden is echter niet in een getal te vatten. Daarom lijkt het me gepast af te sluiten met de laatste woorden van de filosoof Socrates: “Nu, is het tijd dat wij afscheid nemen en elk zijns weegs gaat, ik om te sterven, u om verder te leven. Wat beter is? De Goden moge het weten” (Plato, 1999: 42a).