Verkeersdoden

De definitie van een verkeersdode is: “een weggebruiker die is overleden ten gevolge van een plotseling optredende gebeurtenis op de openbare weg op Nederlands grondgebied, verband houdend met het verkeer, waarbij ten minste één rijdend voertuig betrokken was. Het slachtoffer is binnen 30 dagen na het ongeluk overleden.”

Een overledene wordt niet als verkeersdode geteld wanneer: 
• het ongeval zich voordoet op een plaats die niet opengesteld is voor openbaar rijverkeer en ander verkeer
• het ongeval zich voordoet op een gedeelte van een trein- of trambaan die geen deel uitmaakt van de openbare weg en uitsluitend gebruikt kan worden door een trein of een tram
• het slachtoffer 30 dagen of meer na het ongeval overlijdt 
• overleden is door moord/doodslag of door zelfdoding

Van de 661 verkeersdoden in 2019 waren 46 personen niet in Nederland ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP). Dit zijn met name niet-ingezetenen die voor werk of vakantie aan het verkeer in Nederland deelnamen.

Voor de vaststelling van het aantal dodelijke verkeersslachtoffers in Nederland zijn gegevens uit drie bronnen gecombineerd: gegevens uit doodsoorzaakformulieren die zijn ingevuld door de schouwend arts (forensisch geneeskundige), dossiers van arrondissementsparketten en gegevens van Rijkswaterstaat ontleend uit ongevalsrapporten van de politie.. 

De resultaten van deze integratieve benadering van het aantal verkeersdoden zijn beschikbaar vanaf het kalenderjaar 1996. Reeksen met cijfers uit eerdere jaren zijn verkrijgbaar bij Rijkswaterstaat, onderdeel van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Deze eerdere tijdreeksen zijn uitsluitend gebaseerd op ongevalsrapporten die door de politie zijn opgemaakt.