Emissiefactoren

De vaststelling van de emissiefactoren wordt uitgevoerd door TNO-Automotive in Delft. Dit instituut voert sinds 1987 in opdracht van het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke ordening en Milieu een meetprogramma uit om bij steekproef te controleren of voertuigen aan de gestelde eisen van de typekeuring (blijven) voldoen. Het instituut doet op de beschikbare voertuigen extra metingen om de resultaten van de typekeuringstest te kunnen vertalen naar praktijkomstandigheden. Daarbij moet men denken aan het effect op de emissies van een lage buitentemperatuur, veroudering en airconditioners.

In 2007 is voor het eerst gebruik gemaakt van het TNO VERSITplus-rekenmodel voor de vaststelling van emissiefactoren van wegvoertuigen. Vergelijking van de factoren uit dit onderzoek met de tot nu toe gangbare factoren laat aanzienlijke verschillen zien:

• In het nieuwe rekenmodel wordt een andere rekenmethodiek gehanteerd. Voorheen werden emissiefactoren geschat op basis van beschikbare meetdata en expert judgement. Met het emissiemodel VERSITplus LD (LD=light duty: personen- en bestelauto's) wordt gebruik gemaakt van statistische modellering die is gebaseerd op een omvangrijke database met emissietesten. Bovendien worden de berekeningen uitgevoerd voor een veel groter aantal modelklassen.

• Verkeerssituaties worden gedetailleerder beschreven en gekwantificeerd door in de modellen expliciet gebruik te maken van ritpatronen. Deze ritpatronen zijn onder andere afgeleid uit door TNO uitgevoerde praktijkritten op het Nederlandse wegennet.

• De huidige versie van het model is gebaseerd op de meest recente emissiemeetprogramma’s die zijn uitgevoerd bij TNO. De oude emissiefactoren bevatten deze informatie niet.

• De rekenmodules in VERSITplus HD (HD=heavy duty: zware bedrijfsvoertuigen) zijn onlangs ge-update met nieuwe meetdata uit het buitenland (emission maps) en aangepast aan de nieuwste inzichten over voertuigparameters.