Minder faillissementen

Vanaf het einde van de tweede wereldoorlog tot eind jaren 70 nam het aantal faillissementen geleidelijk toe. De economische crisis van begin jaren 80 zorgde voor een piek in 1982 met meer dan 8600 faillissementen. Daarna volgde een snelle afname. Maar begin jaren 90 nam de economische groei weer af en bereikte een dieptepunt in 1993. Ook het aantal faillissementen bereikt in 1993 en 1994 weer een nieuwe piek, al is deze minder hoog dan in 1982. In 1994 herstelt de economie zich. Daarmee begint de daling van het aantal faillissementen die nog steeds voortduurt.

Uitgesproken faillissementen

Schuldsanering particulieren

Tot en met 1998 had de helft van de faillissementen betrekking op natuurlijke personen met of zonder eenmanszaak. In 1999 loopt dit aandeel terug tot zo’n 40%. In 1998 werden nog ruim 1500 eenmanszaken failliet verklaard, in 1999 nog maar 900. Voor natuurlijke personen zonder eenmanszaak daalt het aantal faillissementen van 1000 tot 600.

Die forse daling is het gevolg van de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen, die op 1 december 1998 van kracht is geworden. Deze wet maakt schuldsanering mogelijk voor particulieren die niet meer aan hun financiële verplichtingen kunnen voldoen. De wet voorziet kennelijk in een behoefte. In 1999, het eerste volle jaar dat de wet van kracht was, is al met meer dan 6300 natuurlijke personen een definitieve regeling getroffen om hun schulden te saneren.

Faillissementen per 1000 bedrijven en instellingen
exclusief eenmanszaken

Verschillen per bedrijfstak

In 1999 zijn er van elke 1000 bedrijven en instellingen, exclusief eenmanszaken, ruim 7 failliet gegaan. Tussen de bedrijfstakken bestaan echter grote verschillen. De bedrijfstak onderwijs, gezondheidszorg, milieu en overige dienstverlening springt er in gunstige zin uit met slechts 2 faillissementen per 1000 bedrijven. Bij de financiële instellingen kwamen relatief de meeste faillissementen voor. In deze bedrijfstak legden vorig jaar 14 van de 1000 bedrijven het loodje.

Bill Swaager