Lange vakanties in Nederland naar achtergrondkenmerken, 2000-2016

Tabeltoelichting

Toelichting onderwerpen

Algemene gegevens

Totaal aantal vakanties

Gemiddelde vakantieduur

Meest gebruikte soorten verblijf

Als er van meerdere logiesvormen gebruik is gemaakt, wordt die
logiesvorm genoteerd waarin de meeste nachten zijn doorgebracht.

Seizoenrecreatieve logiesvormen

Tot seizoenrecreatieve logiesvormen worden gerekend: een zomerhuisje,
vakantiebungalow, tweede woning, stacaravan, volkstuinhuisje of
kajuitboot in het bezit van het huishouden en een eigen tent,
bungalowtent, tourcaravan, vouwcaravan of vouwwagen op een vaste
seizoen- of jaarplaats. Alle andere overnachtingsgelegenheden zijn als
toeristische logiesvorm aangemerkt.

Totaal seizoenrecreatieve logiesvormen

Toeristische logiesvormen

Bij de toeristische logiesvormen zijn tot en met 2001 ondergebracht:
hotel en pension, appartement, kamer zonder pension, gehuurd
zomerhuisje, bungalow, tweede woning, eerste woning van een
particulier, gehuurde caravan of vouwwagen, tent, kampeerauto,
kamphuis, jeugdherberg, kampeerboerderij, gehuurde boot, overige
logiesvormen.
Met ingang van 2002 worden de toeristische logiesvormen als volgt
ingedeeld:
Woning van familie, vrienden of kennissen,
Woning van een andere particulier,
Hotel,
Pension, bed & breakfast,
Appartement,
Zomerhuisje, vakantiebungalow (gehuurd),
Tent, bungalowtent,
Caravan, vouwwagen, camper,
Overige logiesvormen.

Totaal toeristische logiesvormen

Gemiddelde uitgaven per vakantieganger

Dit zijn de specifieke kosten die gemaakt zijn voor de vakantie zelf,
dat wil zeggen reiskosten, verblijfkosten, uitgaven aan voeding en
overige kosten die rechtstreeks verband houden met de vakantie,
zoals verzekeringen, entrees, souvenirs, foto- en filmmateriaal.
De uitgaven aan duurzame recreatiegoederen, zoals caravan, tent,
boot, kampeeruitrusting en dergelijke zijn buiten beschouwing
gelaten, omdat ze niet aan één vakantie kunnen worden
toegerekend. Dit geldt ook voor de huur van een vaste stand- of
ligplaats, die eveneens voor een onbekend aantal vakanties wordt
benut.
Het gaat hier om de gemiddelde uitgaven per persoon per vakantie.

Met ingang van 2012 is respondenten gevraagd de kosten van de vakantie nader uit te splitsen naar vervoerskosten, verblijfskosten, bestedingen in horecagelegenheden, boodschappen, etc. Vóór 2012 werd alleen naar het totale bedrag aan vakantie-uitgaven gevraagd. Hierdoor zijn de cijfers vanaf 2012 niet goed vergelijkbaar met die van vóór 2012.