In dit rapport schat het CBS de omvang van gratis diensten in Nederland op twee verschillende manieren. Beide benaderingen passen in het stelsel van de Nationale rekeningen.
Bij de eerste benadering worden de uitgaven van bedrijven aan diensten die vervolgens gratis aan huishoudens worden geleverd verplaatst van het intermediair verbruik van deze bedrijven naar de finale consumptie van diezelfde bedrijven. Bij de tweede benadering wordt de omvang van de gratis diensten bepaald door te kijken naar de marges hiervan. Dit betekent dat de omvang van de gratis dienst wordt geraamd op basis van de kosten die de consument zou hebben gehad als deze de gratis verkregen dienst had moeten kopen.
